กุนเชียง มาจากภาษาอะไร ที่มาของชื่อจากภาษาจีนแต้จิ๋ว

กุนเชียง (Kun Chiang) เป็นหนึ่งในอาหารประเภทไส้กรอกที่ได้รับความนิยมอย่างมากในประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มอาหารจีนและอาหารอีสาน แต่เคยสงสัยไหมว่าชื่อ “กุนเชียง” มีที่มาจากภาษาอะไร?

“กุนเชียง” มีที่มาจากภาษาอะไร?

ที่มาของชื่อ: ภาษาจีนแต้จิ๋ว (Teochew)

ชื่อ “กุนเชียง” นั้นมีรากศัพท์มาจาก ภาษาจีนแต้จิ๋ว ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในหมู่คนจีนที่อพยพมาตั้งถิ่นฐานในประเทศไทย โดยมาจากคำสองคำรวมกัน:

• กุน (Gûn): หมายถึง เนื้อ (Meat) หรือหมายถึง เนื้อสัตว์ที่ผ่านการแปรรูป เช่น เนื้อที่ตากแห้งหรือเนื้อที่ถนอมอาหารไว้
• เชียง (Chhiang): หมายถึง ไส้กรอก (Sausage) หรือ ลำไส้ที่ใช้บรรจุเนื้อ

ดังนั้น เมื่อรวมกัน “กุนเชียง” จึงมีความหมายตรงตัวว่า “ไส้กรอกเนื้อ” หรือ “ไส้กรอกที่ทำจากเนื้อสัตว์” นั่นเอง

ความหมายที่สอดคล้องกับภาษาจีนกลาง

คำว่า “กุนเชียง” ในภาษาแต้จิ๋วนี้ สอดคล้องกับคำใน ภาษาจีนกลาง (Mandarin) ที่เรียกว่า “ล่าฉาง” (Làcháng, 腊肠) ซึ่งมีความหมายเดียวกันคือไส้กรอกที่ผ่านกระบวนการถนอมอาหารด้วยเกลือและตากแห้ง

บทสรุป

“กุนเชียง” จึงเป็นคำยืมจาก ภาษาจีนแต้จิ๋ว ที่ใช้เรียกไส้กรอกเนื้อหมูหรือเนื้อสัตว์อื่น ๆ ที่ปรุงรสและตากแห้งจนเป็นเอกลักษณ์ เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่สะท้อนให้เห็นถึงการหลอมรวมทางวัฒนธรรมอาหารของชาวจีนที่เข้ามาในประเทศไทยอย่างยาวนาน