วันเข้าพรรษา เป็นประเพณีอันดีงามของพุทธศาสนิกชนที่ปฏิบัติสืบทอดมาช้านาน ตรงกับวันแรม 1 ค่ำ เดือน 8 ของทุกปี ในปี พ.ศ. 2567 วันเข้าพรรษาตรงกับวันที่ 21 กรกฎาคม 2567
ความหมายและประวัติความเป็นมาของวันเข้าพรรษา
วันเข้าพรรษา หมายถึง วันที่พระภิกษุสงฆ์อธิษฐานอยู่ประจำวัดหรือเสนาสนะที่คุ้มแดดคุ้มฝนตลอด 3 เดือนในฤดูฝน ประเพณีนี้เริ่มมีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล ครั้งหนึ่งในฤดูฝน พระภิกษุสงฆ์บางรูปออกไปจาริกตามบ้านเรือน ผู้คนเห็นพระภิกษุสงฆ์เปื้อนเปรอะไปด้วยโคลนดิน จึงติเตียนพระภิกษุสงฆ์ พระพุทธเจ้าทรงทราบเรื่องจึงทรงบัญญัติให้พระภิกษุสงฆ์งดการจาริกในช่วงฤดูฝน และให้พำนักอยู่ประจำวัดตลอด 3 เดือน
วัตถุประสงค์ของวันเข้าพรรษา
การเข้าพรรษามีวัตถุประสงค์ดังนี้
- เพื่อป้องกันมิให้พระภิกษุสงฆ์ไปเหยียบย่ำพืชผลทางการเกษตรหรือทำร้ายสัตว์เล็กสัตว์น้อยในช่วงฤดูฝน
- เพื่อให้พระภิกษุสงฆ์มีเวลาในการศึกษาปฏิบัติธรรม
- เพื่อเป็นการส่งเสริมความศรัทธาเลื่อมใสของประชาชน
กิจกรรมในวันเข้าพรรษา:
ในวันเข้าพรรษา พุทธศาสนิกชนนิยมทำบุญตักบาตร ฟังธรรมเทศนา เวียนเทียนรอบพระอุโบสถ รักษาศีล 5 งดเว้นอบายมุข และเจริญภาวนา
ความสำคัญของวันเข้าพรรษา:
วันเข้าพรรษาเป็นช่วงเวลาที่พุทธศาสนิกชนได้มีโอกาสในการทำความดี ฝึกฝนตนเอง และศึกษาหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
ประโยชน์ของวันเข้าพรรษา:
วันเข้าพรรษามีประโยชน์ดังนี้
- ส่งเสริมให้พุทธศาสนิกชนมีศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา
- เป็นการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรม
- เป็นการส่งเสริมให้พระภิกษุสงฆ์มีเวลาในการศึกษาปฏิบัติธรรม
- เป็นการสร้างความสามัคคีระหว่างพระภิกษุสงฆ์และประชาชน
วันเข้าพรรษา จึงเป็นประเพณีอันดีงามที่ควรค่าแก่การสืบทอดต่อไป เพื่อเป็นการส่งเสริมให้พระพุทธศาสนายั่งยืนในสังคมไทย
